Heilige Kruiskerk
Nevenbestemming van de paro­chie­kerk tot bui­ten­school­se kin­der­op­vang en tentoonstellingruimte

Waardering van het bijzondere 

De gewens­te programma’s litur­gie, BKO en ten­toon­stel­lings­ruim­te zijn dank­baar. Het zijn publie­ke programma’s waar­door we maxi­maal op de publie­ke bete­ke­nis­sen van het gebouw kun­nen wer­ken. De idee van de kerk als een plek waar de gemeen­schap samen­komt kan nieuw leven wor­den inge­bla­zen. Uitdaging ech­ter is de opdracht niet lou­ter te gaan zien als het faci­li­te­ren van publie­ke programma’s.

Een goed ont­werp voor neven­be­stem­ming start van­uit de waar­de­ring van de intrin­sie­ke kwa­li­tei­ten van de bestaan­de ruim­te. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een model waar­bij het bij­zon­de­re van de kerk­ruim­te bewaard blijft en waar­bij de func­ti­o­ne­le aspec­ten van de programma’s de ruim­te­lij­ke kwa­li­tei­ten niet belemmeren. 

Elk pro­gram­ma haar plek, evidenties 

Het pro­gram­ma BKO is een zeer spe­ci­fiek pro­gram­ma met spe­ci­fie­ke eisen. We stre­ven naar een plan­sche­ma waar het samen­ko­men van het pro­gram­ma BKO en de ande­re programma’s kan lei­den tot evi­den­ties. De ruim­te­lij­ke ingre­pen heb­ben tot doel de bezoe­kers te hel­pen bij het gebruik van de ruimtes. 

Witruimte, een tussenruimte 

Uitdaging is elk pro­gram­ma haar plek te geven zon­der onge­wens­te inter­fe­ren­tie te gene­re­ren. En deze moge­lij­ke inter­fe­ren­tie zien we rui­mer dan de fric­ties die ont­staan bij gelijk­tij­dig gebruik, wat hier in fei­te niet de bedoe­ling is. We zet­ten in op een zoge­naam­de wit­ruim­te of tus­sen­ruim­te, een ruim­te die door geen van de programma’s geclaimd wordt, maar afhan­ke­lijk van de acti­vi­teit anders kan wor­den inge­vuld, maar ook in hoofd­zaak leeg kan zijn blij­ven en daar­door heel bete­ke­nis­vol kan zijn. 

Slim ont­werp, rea­lis­tisch en pragmatisch 

De beslis­sing om het kerk­ge­bouw terug te acti­ve­ren was al een hele tijd gele­den geno­men. Het was tijd om te rea­li­se­ren. Er werd een ste­vig bud­get voor­zien, maar een slim ont­werp en een rea­lis­ti­sche én prag­ma­ti­sche ont­werp­hou­ding waren nood­za­ke­lijk om het voor­op­ge­stel­de uit­voe­rings­be­drag Design&Build te kun­nen respecteren. 

Een aan­tal uit­gangs­pun­ten lagen aan de basis van ons voorstel: 

A) ingre­pen centraliseren, 

B) behoud van de ruim­te­lij­ke bele­ving van de lengte-as , 

C) de licht­rij­ke zij­beu­ken uitbuiten, 

D) de nood­zaak aan bouw­ele­men­ten met brand­tech­ni­sche eisen beperken