Ontmoetingscentrum Ten Bercle
In de scha­duw van de Sint-Niklaas & Sint-Catharinakerk

Velen vre­zen dat Pervijze, zoals vele dor­pen in de omge­ving een slaap­dorp dreigt te wor­den. Het gemeen­schaps­le­ven staat er onder druk. Het inzet­ten op gemeen­schaps­voor­zie­nin­gen is bij­ge­volg niet onbe­lang­rijk. In een eer­ste fase heb­ben we de neven­be­stem­ming van het kerk­ge­bouw onder­zocht. Het deca­naat acht­te een belang­rij­ke neven­be­stem­ming niet oppor­tuun daar men de kerk van­uit pas­to­raal oog­punt wil inzet­ten als een hoofd­kerk voor­bij de Ijzer. 

Het stads­be­stuur zag af van de neven­be­stem­ming en gaf ons de opdracht voor het bou­wen van een nieuw ont­moe­tings­cen­trum op de loca­tie van het hui­di­ge cen­trum. Het hui­dig oc is gehuis­vest in een vleu­gel van het voor­ma­li­ge kloos­ter. De ande­re delen van het kloos­ter wer­den afge­bro­ken in de Jaren 1980. Het pro­gram­ma voor het ont­moe­tings­cen­trum werd uit­ge­breid met pro­gram­ma van een jeugd­huis en de speelpleinwerking.

De oude kloos­ter­vleu­gel heeft een erg ken­mer­ken­de gevel die samen met de gevel van de kerk het beeld van de kern van Pervijze vormt. De kloos­ter­vleu­gel ver­keert in een erg slech­te bouw­kun­di­ge staat en de inter­ne struc­tuur van het gebouw laat zich niet gemak­ke­lijk inzet­ten voor de gevraag­de func­ti­o­na­li­tei­ten. Daarom werd geop­teerd voor een nieuw­bouw. Door het gebouw com­pact te hou­den en te con­cen­tre­ren voor­aan het plein, kan ach­ter­aan ruim­te vrij gehou­den wor­den voor groen en speelruimte.

Het pro­gram­ma bestaat uit een gro­te en klei­ne poly­va­len­te ruim­te. De gro­te zaal kan voor diver­se doel­ein­den wor­den inge­zet: dorps­feest, turn­zaal, bin­nen­speel­plaats, vol­ley­ball, … De klei­ne poly­va­len­te is een gro­te huis­ka­mer waar­in de bibli­o­theek wordt geïn­te­greerd. De boe­ken van de bibli­o­theek wor­den geor­dend in een aan­tal ver­rol­ba­re rek­ken en een aan­tal samen schuif­ba­re kas­ten. Door de rek­ken uit de rol­len en de kas­ten uit te schui­ven kun­nen boe­ken gecon­sul­teerd en uit­ge­leend wor­den. Door de bibli­o­theek zo te orga­ni­se­ren is de ruim­te-inna­me beperkt, maar wor­den ande­re gebrui­kers en pas­san­ten ook geprik­keld. De idee is de gro­te huis­ka­mer te zien als een cen­tra­le plek in het dorp, een plek van ont­moe­ting tus­sen ver­schil­len­de gene­ra­ties. Via de trap in de huis­ka­mer bereikt men de ver­die­ping waar zich een ver­ga­der­zaal en het jeugd­huis bevin­den. Grote zaal en huis­ka­mer kun­nen samen of afzon­der­lijk func­ti­o­ne­ren. Er is inge­zet op inte­res­san­te door­zich­ten van zaal naar huis­ka­mer en omge­keerd, van de ver­die­ping naar de gro­te zaal, van bin­nen naar buiten.

Het nieu­we gebouw is alzij­dig. Er wordt een gevel ont­wor­pen op maat van de omge­ving, het dorp. In mate­ri­a­li­teit wordt inge­zet op een vari­a­tie op de mate­ri­a­len en het kleu­ren­pa­let dat aan­we­zig is in het dorp.