Lelijke plekjes, mooie trekjes
Creatieve ingre­pen in de publie­ke ruimte

039 B 03
  • Opdrachtgever
    Leiedal - Gemeente Harelbeke
  • Ontwerpteam
    urbain architectencollectief
  • Fase
    2012, ontwerpend onderzoek, opgeleverd
  • Locatie
    Harelbeke
039 HARELBEKE I

Harelbeke vormt deel van een sterk ver­ste­de­lijkt land­schap dat zich uit­strekt van Kortrijk tot Gent. Het ver­keers­net­werk met een aan­tal paral­le­le ver­keers­aders in oost-west rich­ting en daar­op een opeen­vol­ging van dwar­se noord-zuid aftak­kin­gen is er zeer ken­mer­kend en domi­nant. Deze rea­li­teit is zeer bepa­lend voor de men­tal map’ van zowel de bewo­ner als de passant. 

Deze situ­a­tie zien we ook in de Zandbergwijk. De wijk is opge­span­nen tus­sen de N43 en de spoor­weg­ver­bin­ding én wordt door­sne­den door de Hippodroomstraat en de Zandbergstraat. Tussen de paral­lel­le aders, de N43 (de Gentse/​Kortrijksesteenweg), de Hippodroomstraat, de Zandbergstraat en de Harlemboislaan, zijn er diver­se dwar­se aftak­kin­gen die het qua­si vol­le­dig bebouw­de veld sterk fragmenteren. 

De Hippodroomstraat is breed gedi­men­si­o­neerd en nodigt uit tot snel rij­den. Zoals op ande­re plaat­sen in Harelbeke heeft men op diver­se pun­ten langs de Hippodroomstraat gezocht naar ver­keers­rem­men­de maat­re­ge­len. Een auto­rit ver­trek­ken­de van Kortrijk naar Harelbeke cen­trum langs de Hippodroomstraat lijkt op een hin­der­nis­sen­par­cours. De bele­vings­we­reld van de auto­be­stuur­der en van de fiet­ser wordt geken­merkt door de opeen­vol­gen­de situ­a­ties met beton­nen stoot­ran­den, rich­tings­ver­an­de­rin­gen, vluchtheuvels, …

Wat stel­len we voor?

We stel­len voor de Hippodroomstraat opnieuw een recht­door­lo­pend pro­fiel te geven en tege­lijk te zoe­ken naar ver­keers­rem­men­de maat­re­ge­len die con­se­quent zijn en een evi­dent geheel vor­men met ster­ke ruim­tes. Deze ruim­tes zijn de aan­tal gro­te­re open ruim­tes langs de Hippodroomstraat. 

Het pro­fiel van de weg ver­smalt wan­neer het ruim­te­lijk pro­fiel breed wordt. Deze pun­ten fun­ge­ren als ont­span­nings­ruim­tes bin­nen de erva­rings­ruim­te van de passant. 

De gro­te open ruim­te ter hoog­te van de Sint-Ritakerk wordt voel­baar gemaakt door een een­vou­di­ge maar con­se­quen­te aan­leg: een rand van bomen en een grasvlak.

Het ver­keers­klu­wen wordt ver­een­vou­digd. De dwar­se ver­bin­din­gen via de Julius Sabbestraat naar de Zandbergstraat en Forestier Ingelramstraat wor­den door­ge­knipt (In een vari­an­te voor­stel wordt de Julius Sabbestraat een­rich­tings­ver­keer in de rich­ting van de Zandbergstraat). De par­keer­plaat­sen wor­den gegroe­peerd in een aan­tal dwar­se par­keer­ha­vens aan de rand van de open ruim­te. Ter hoog­te van de Sint-Ritakerk is er een zone 30. Dit regime cor­res­pon­deert met het smal­le­re pro­fiel van de weg en wordt afge­dwon­gen door slim­me verkeerslichten.

De Sint-Ritakerk vormt een land­mark in de open ruim­te. De open ruim­te biedt tal van moge­lijk­he­den aan de buurt, de school, het cen­trum voor ver­stan­de­lijk gehan­di­cap­ten, de paro­chie, de jeugdverenigingen: 

Een speel­ruim­te; een ver­blijfs­ruim­te; een plek voor een buurt­feest met feest­tent, rommelmarkt, …