Sint-Audomarus
Nevenbestemming paro­chie­kerk — rea­li­sa­tie bibli­o­theek, wijk- en ont­moe­tings­cen­trum, tekenacademie

De idee van de neven­be­stem­ming van de St Audomaruskerk is meer­le­dig. De Kerk kan haar aan­we­zig­heid in de kern van de gemeen­te, naast de school, ver­an­ke­ren. Het kerk­ge­bouw opent tege­lijk haar deu­ren voor ande­re verenigingen/​stadsdiensten. Hierdoor kan een deel van de kerk­ruim­te wor­den aan­ge­past in func­tie van gebruik door publiek pro­gram­ma. Dit biedt tege­lijk oppor­tu­ni­tei­ten om de Sint Audomaruskerk om te vor­men tot een heden­daag­se litur­gi­sche ruim­te + : een bij­zon­de­re plek voor heden­daag­se litur­gie, een ruim­te voor paro­chie­se­cre­ta­ri­aat en gedeel­de faci­li­tei­ten die inge­zet kun­nen wor­den voor de pas­to­ra­le wer­king van PE St Marcus.

Kerkgebouw en kerk­plein waren jaren­lang let­ter­lijk en figuur­lijk het cen­trum van de gemeen­te. Vele klei­ne en gro­te geschie­de­nis­sen zijn ermee ver­bon­den. Het was de plek voor maat­schap­pe­lij­ke gebeur­te­nis­sen, plek waar Bissegemnaren elkaar ont­moet­ten. Met de neven­be­stem­ming kan het wer­vend ver­mo­gen van het kerk­ge­bouw terug wor­den geactiveerd. 

De uit­da­ging is gro­ter dan het kerk­ge­bouw door de neven­be­stem­ming meer te gaan gebrui­ken. We gaan op zoek hoe we het kerk­ge­bouw ver­nieuw­de bete­ke­nis kun­nen geven. Die bete­ke­nis vin­den we niet alleen in het gebouw maar ook in de plek­ken rond­om het gebouw. De archi­tec­tuur van het gebouw en het pro­gram­ma doen iets met deze plek­ken. Daarnaast is er het gebouw zelf. Kerken zijn plek­ken waar de hemel de aar­de raakt, bij­zon­de­re gebou­wen voor­bij het alle­daag­se. Het intact hou­den van de ver­won­de­ring die het gebouw opwekt is een belang­rijk uitgangspunt. 

Voor de litur­gi­sche ruim­te stel­len we een nieuw ruimte­con­cept voor een heden­daags litur­gisch gebeu­ren voor. We inspi­re­ren ons op het ruimte­con­cept waar­mee al op vele plaat­sen is geëx­pe­ri­men­teerd met opmer­ke­lij­ke resul­ta­ten. Het is een con­cept van de litur­gie­plek naar een ellips­mo­del, met in het ene brand­punt de ​‘tafel van het woord’ en in het ande­re de ​‘tafel van de maal­tijd’. Tussenin heb­ben we het lege mid­den. We zet­ten in op de tran­sept­ruim­te als ruim­te voor de vie­ring. Het koor wordt geva­lo­ri­seerd als een sacrementskapel.

Voor de inte­gra­tie van een eer­ste ver­die­ping in het schip van de kerk, ifv de neven­be­stem­ming, is gezocht naar een ster­ke ruim­te­lij­ke dyna­miek tus­sen gelijk­vloers en ver­die­ping. Om een gro­te­re rela­tie te doen ont­staan tus­sen gelijk­vloers en ver­die­ping is ver­trok­ken van een atri­um in gebo­gen vorm die zich als een ring rond de kolom­men in de ruim­te nes­telt. De vrije plan­vor­ming kan gebruikt wor­den door de programma’s buurt­bib, wijk­cen­trum en OC. Onder het hou­ten spit­s­ton­ge­welf wordt er ruim­te gebo­den voor academie. 

De cir­cu­la­tie tus­sen de ver­schil­len­de ruim­tes voor neven­be­stem­ming gebeurt door de inte­gra­tie van een lift­ko­ker, een gecom­par­ti­men­teer­de trap­pen­ko­ker en één open trap. Voor de inplan­ting van deze ver­schil­len­de ele­men­ten is gezocht naar inte­res­san­te ruim­te­lij­ke dyna­miek bin­nen een open plan. De gecom­par­ti­men­teer­de trap­pen­ko­ker is een beton­nen sculp­tuur die de plaats inneemt van één van de kolom­men in de schi­p­ruim­te. De spil­trap ver­bindt de ver­schil­len­de vloerlagen

Met twee toe­gan­gen tot de litur­gi­sche ruim­te wordt de publie­ke ruim­te rond­om de kerk opge­la­den. De voor­ma­li­ge zij­ko­ren fun­ge­ren als anti­cham­bres alvo­rens men bin­nen­treedt in het hoogkoor.

Aan de Driekerkenstraat onder­bre­ken we de lan­ge kerk­muur voor een trap­pen­par­tij voor de noor­de­lij­ke ingang tot de litur­gi­sche ruim­te. Het kerk­ge­bouw krijgt zo ook een adres aan de Driekerkenstraat. Ter hoog­te van de neven­be­stem­de ruim­te wer­ken we de gevels open om een binnen/​buitenrelatie te doen ontstaan.