De Eeckberger
Nieuwbouw basis­school

De school vormt een leef­we­reld, een wereld op zich, een micro-cos­mos. We spe­len in op de idee van het dorp in het dorp, met de blik op wat zich er bui­ten afspeelt. De school is veel meer dan een gebouw of archi­tec­tuur. We zoe­ken naar een ruim­te­lijk model waar­bij de school­ge­bou­wen een kor­rel heb­ben gelijk­aar­dig aan deze van de omlig­gen­de gebou­wen. De ver­schil­len­de school­ge­bou­wen vor­men op zich­zelf een gehucht. De school heeft een struc­tu­re­rend ver­mo­gen en ver­leent iden­ti­teit aan de ruim­te­lij­ke omge­ving van’t Calf. We bekij­ken hoe we ener­zijds de ​‘klooster’-vorm kun­nen ​‘open’-breken en ander­zijds het pro­gram­ma kun­nen ​‘ont­vou­wen’: (1+1+1+1+1=9). We hou­den er reke­ning mee dat in de toe­komst moge­lijks bij­ko­mend pro­gram­ma kan gere­a­li­seerd wor­den. Het ont­vou­wen van het pro­gram­ma zorgt voor lees­baar­heid: de turn­zaal, de ref­ter, de klas­sen, de speel­plaats voor de kleu­ters, de speel­plaats voor het lager, het secre­ta­ri­aat en de direc­tie, de lui­fel, … Dit is van­uit orga­ni­sa­to­risch en peda­go­gisch oog­punt bij­zon­der inte­res­sant. Een kleu­ter, een leer­ling kan zich ori­ën­te­ren. Een kind loopt niet ver­lo­ren, raakt de weg niet kwijt.

Interpretatie van de site
De site geko­zen voor de bouw van een nieu­we vrije basis­school is gele­gen in het gehucht ​‘t Calf, tot 1961 een dorp zon­der kerk. We vin­den het gehucht terug op de fer­ra­ris­kaart (1770), de hui­di­ge struc­tuur is er reeds dui­de­lijk aflees­baar. ​‘t Calf bestond en bestaat nog steeds voor­na­me­lijk uit lint­be­bou­wing en ligt tus­sen het Stropersbos aan de west­zij­de en vlak­ke wei- en akker­lan­den aan de oost­zij­de. De site ligt dicht bij de E34, ver­bin­dings­weg tus­sen Knokke en Antwerpen, die het gehucht afsnijdt van Sint-Gillis-Waas. Het stro­pers­bos met res­tan­ten van de Bedmarlinie, een belang­rij­ke ver­de­di­gings­wal tij­dens de Spaanse Successieoorlog, maak­te ooit deel uit van het uit­ge­strek­te ​‘konings­fo­reest’ en is van­daag een natuur­ge­bied met belang­rij­ke his­to­ri­sche en eco­lo­gi­sche waar­de. Het gebied trekt wan­de­laars, fiet­sers en natuur­lief­heb­bers aan.

School is toe­komst!
We stel­len ons de vraag hoe de ​‘school van mor­gen’ er kan of moet uit­zien. Afgesloten en vei­lig maar tege­lijk open. Intiem maar niet inge­slo­ten. Geborgen maar niet beklem­mend. Genereus maar niet vrij­blij­vend. En meer con­creet: hoe zien we die ​‘school van mor­gen’ in het gehucht ​‘t Calf?

Een gehucht in het gehucht!
De school vormt een leef­we­reld, een wereld op zich, een micro-cos­mos. We spe­len in op de idee van het dorp in het dorp, een micro-cos­mos met blik op wat zich er bui­ten afspeelt. De school is veel meer dan een gebouw of archi­tec­tuur. We zoe­ken naar een ruim­te­lijk model waar­bij de school­ge­bou­wen een kor­rel heb­ben gelijk­aar­dig aan deze van de omlig­gen­de gebou­wen. De ver­schil­len­de school­ge­bou­wen vor­men op zich­zelf een gehucht. Door zijn aan­we­zig­heid heeft de school een impact op haar omge­ving. Ze heeft een struc­tu­re­rend ver­mo­gen en ver­leent iden­ti­teit aan de ruim­te­lij­ke omge­ving van ​‘t Calf.

De gevraag­de bru­to-opper­vlak­te is aan­zien­lijk. Alles gelijk­vloers rea­li­se­ren was onmo­ge­lijk. Deze rand­voor­waar­de heeft ons gedwon­gen om op een inven­tie­ve wij­ze vol­doen­de en inte­res­san­te bui­ten­ruim­tes te genereren.